bramkarz

bramkarz (język polski)

bramkarz (1.1)

bramkarz (1.1)

bramkarz (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbrãmkaʃ], AS: [brãmkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. sportowiec, którego głównym zadaniem podczas gry jest obrona bramki przed strzałem; zob. też bramkarz w Wikipedii

(1.2) pot. ochroniarz stojący „na bramce” przy wejściu do lokalu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bramkarz	bramkarze
dopełniacz	bramkarza	bramkarzy
celownik	bramkarzowi	bramkarzom
biernik	bramkarza	bramkarzy
narzędnik	bramkarzem	bramkarzami
miejscownik	bramkarzu	bramkarzach
wołacz	bramkarzu	bramkarze

przykłady:

(1.1) W drużynie piłkarskiej jeden z jedenastu graczy jest bramkarzem.

(1.2) Nie weszliśmy do klubu, bo bramkarz był bucem i nas nie wpuścił.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) golkiper

(1.2) selekcjoner, wykidajło

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zawodnik

(1.2) ochroniarz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brama ż, bramka ż, brameczka ż

forma żeńska bramkarka ż

przym. bramkarski, bramny, bramowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. bramka + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) goalkeeper; (1.2) bouncer, doorman
• arabski: (1.1) حارس مرمى
• białoruski: (1.1) варатар m, брамнік m
• bułgarski: (1.1) вратар m; (1.2) портиер m
• chorwacki: (1.1) vratar
• czeski: (1.1) brankář m
• duński: (1.1) målmand w; (1.2) dørvagt w
• esperanto: (1.1) golejisto, golulo
• estoński: (1.1) väravavaht
• francuski: (1.1) gardien de but m
• hebrajski: (1.1) שוער
• hiszpański: (1.1) portero m, guardameta m, meta m; (1.2) portero m
• litewski: (1.1) vartininkas
• niemiecki: (1.1) Torwart m; (1.2) Türsteher m
• nowogrecki: (1.1) τερματοφύλακας m
• portugalski: (1.1) braz. port. goleiro, europ. guarda-redes
• rosyjski: (1.1) вратарь m
• serbski: (1.1) голман m
• szwedzki: (1.1) målvakt w
• tajski: (1.1) ผู้รักษาประตู
• ukraiński: (1.1) воротар m, голкіпер m
• włoski: (1.1) portiere m

źródła: