bochenek

bochenek (język polski)

bochenek (1.2) chleba

wymowa:

IPA: [bɔˈxɛ̃nɛk], AS: [boχẽnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: bochen

(1.2) kulin. kształt, w jaki formowany jest chleb

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bochenek	bochenki
dopełniacz	bochenka	bochenków
celownik	bochenkowi	bochenkom
biernik	bochenek	bochenki
narzędnik	bochenkiem	bochenkami
miejscownik	bochenku	bochenkach
wołacz	bochenku	bochenki

przykłady:

(1.2) Kochany, kup mi po drodze dwa duże bochenki chleba i trzy słodkie bułeczki z jabłkiem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) duży / cały / mały bochenek • pół / ćwierć bochenka • bochenek chleba

synonimy:

(1.2) reg. śl. pecynek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bochen mrz, bocheneczek mrz, bochniec mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bochen + -ek

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: bochen

• jidysz: (1.1) לעבל n (lebl)
• rosyjski: (1.2) буханка ż

źródła: