Uwaga |
---|
bochen
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
bochen (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bochen bochny dopełniacz bochna bochnów celownik bochnowi bochnom biernik bochen bochny narzędnik bochnem bochnami miejscownik bochnie bochnach wołacz bochnie bochny
- przykłady:
- (1.1) Dopiero tam większość mieszkańców mogła zjeść po kawałku z rekordowego bochna. – W Siewierzu istnieje tradycja pieczenia chleba foremkowego[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. bochniec < śwn. vochenz lub śwn. vochenze < pragerm. fochenza[2]
- por. wł. focaccia[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ ps, Trybuna Śląska, 21/10/2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ 2,0 2,1 Roman Zawiliński, Streszczenie „Prac Filologicznych”, „Poradnik Językowy” nr 3/1908, s. 46.