Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

blef

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

blef (język polski)

wymowa:
IPA[blɛf], AS[blef] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) karc. taktyka mająca na celu wprowadzenie w błąd innych uczestników gry; sugerowanie, że ma się mocniejsze karty niż w rzeczywistości
(1.2) książk. celowe wprowadzenie kogoś w błąd, próba zaskoczenia, onieśmielenia kogoś poprzez stworzenie pozorów, że ma się przewagę, jakieś poważne atuty przeciwko komuś lub czemuś
odmiana:
(1.1-2) blm[1]
przykłady:
(1.1) Darek nie miał wielkiego szczęścia w kartach, ale był mistrzem blefu.
(1.2) Informacja o tym, że wylecimy z pracy, jeśli nie zdobędziemy tego kontraktu, okazała się blefem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) posługiwać się blefem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blefiarz m, blefowanie n
czas. blefować
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. bluff[1]
uwagi:
inna pisownia bluff
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło blef, bluff w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.