bistor

bistor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲistɔr], AS: [bʹistor], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) włók. przędza syntetyczna produkcji polskiej o dużej puszystości; także tkanina, dzianina z tej przędzy; zob. też bistor w Wikipedii

(1.2) pot. ubranie z dzianiny (1.1)

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bistor	bistory
dopełniacz	bistoru	bistorów
celownik	bistorowi	bistorom
biernik	bistor	bistory
narzędnik	bistorem	bistorami
miejscownik	bistorze	bistorach
wołacz	bistorze	bistory

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sukienka z bistoru

(1.2) chodzić w bistorach

synonimy:

(1.1) kremplina

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bistorowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.2) przeważnie w lm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crimplene
• hiszpański: (1.1) fibra ż sintética de poliéster, tejido m sintético de poliéster

źródła: