białka

białka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbʲjawka], AS: [bʹi ̯au̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. kobieta zamężna

(1.2) st.pol. bułka pszenna

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp; M., B. i W. lm od: białko

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	białka	białki
dopełniacz	białki	białek
celownik	białce	białkom
biernik	białkę	białki
narzędnik	białką	białkami
miejscownik	białce	białkach
wołacz	białko	białki

przykłady:

(1.1) Niechciał z nami przestawać, niechciał bydła pasać,// Lepiey mu za białkami po ulicach hasać

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) białogłowa

antonimy:

(1.1) panna, niewiasta

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biel ż, białko n

czas. bielić

przym. biały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• kaszubski: (1.1) białka

źródła:

białka (język kaszubski)

białka (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, białogłowa

(1.2) żona

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) mòja białka → moja żona

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: