Uwaga |
---|
beniaminek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
beniaminek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ulubione dziecko w rodzinie, zwykle najmłodsze, najbardziej rozpieszczane[1]
- (1.2) sport. drużyna sportowa rozgrywająca swój pierwszy sezon w lidze, po awansie z niższej klasy rozgrywkowej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik beniaminek beniaminki[2] dopełniacz beniaminka[2] beniaminków celownik beniaminkowi beniaminkom biernik beniaminka beniaminków narzędnik beniaminkiem beniaminkami miejscownik beniaminku beniaminkach wołacz beniaminku beniaminki
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.2) spadkowicz
- hiperonimy:
- (1.1) ulubieniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Beniamin (imię najmłodszego syna patriarchy Jakuba)[1]
- (1.2) z (1.1) (najmłodszy w gronie)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Benjamin m, Nesthäkchen n
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło beniaminek w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 51.