Uwaga |
---|
barszcz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
barszcz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. kwaśna zupa; zob. też barszcz (potrawa) w Wikipedii
- (1.2) bot. Heracleum L.[1], rodzaj roślin z rodziny selerowatych; zob. też barszcz (roślina) w Wikipedii
- (1.3) bot. roślina z rodzaju (1.2)
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik barszcz barszcze dopełniacz barszczu barszczów / barszczy celownik barszczowi barszczom biernik barszcz barszcze narzędnik barszczem barszczami miejscownik barszczu barszczach wołacz barszczu barszcze
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać barszcz • barszcz czerwony • barszcz biały • barszcz zielony • barszcz ukraiński / z uszkami
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. barszczówka ż
- przym. barszczowy
- związki frazeologiczne:
- dwa grzyby w barszcz • tani jak barszcz
- etymologia:
- prasł. *br̥ščь → 'roślina Heracleum sphondylium'[2], która była ważna w sztuce kulinarnej Słowian. Wzmianki o niej znajdujemy m.in. w tekstach XVI-wiecznych[3]
- por. białor. боршч, czes. boršč, ros. борщ, ukr. борщ.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) borscht; (1.2) hogweed; (1.3) hogweed
- białoruski: (1.1) боршч m
- czeski: (1.1) boršč m; (1.2) bolševník m; (1.3) bolševník m
- duński: (1.1) borstj, rødbedesuppe w
- estoński: (1.1) borš
- fiński: (1.1) borssi
- francuski: (1.1) barchtch m, soupe ż de betteraves
- hiszpański: (1.1) sopa ż de remolacha roja
- niemiecki: (1.1) Borschtsch m, Rübensuppe ż
- nowogrecki: (1.1) μπορς n
- rosyjski: (1.1) борщ m
- słowacki: (1.2) boľševník m; (1.3) boľševník m
- ukraiński: (1.1) борщ m
- węgierski: (1.1) borscs
- wilamowski: (1.1) bość m; (1.2) bość m; (1.3) bość m
- źródła:
- ↑ Hasło Heracleum w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Hasło barszcz w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 74.