bankowość

bankowość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. bank. nauka zajmująca się działalnością sektora bankowego; zob. też bankowość w Wikipedii

(1.2) bank. działalność banków i instytucji pokrewnych, dziedzina gospodarki

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankowość	bankowości
dopełniacz	bankowości	bankowości
celownik	bankowości	bankowościom
biernik	bankowość	bankowości
narzędnik	bankowością	bankowościami
miejscownik	bankowości	bankowościach
wołacz	bankowości	bankowości

przykłady:

(1.1) Jurek jest wykładowcą bankowości na naszej uczelni.

(1.2) W latach sześćdziesiątych zaczęła funkcjonować bankowość międzynarodowa.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bankowość detaliczna / elektroniczna / hipoteczna / internetowa / inwestycyjna / islamska / mobilna / osobista / prywatna / społeczna / tradycyjna • nowoczesna / otwarta bankowość

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nauka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bank mrz, bankier mos, bankierstwo n, bankowiec mos, bankowczyni ż

przym. bankowy, bankierski

przysł. bankowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bankowy + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) banking
• czeski: (1.2) bankovnictví n
• niemiecki: (1.2) Bankwesen n
• słowacki: (1.2) bankovníctvo n
• włoski: (1.1) tecnica bancaria ż

źródła: