bandura

bandura (język polski)

bandura (1.1)

wymowa:

IPA: [bãnˈdura], AS: [bãndura], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. ludowy instrument muzyczny przypominający lutnię z długą szyjką; zob. też bandura w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandura	bandury
dopełniacz	bandury	bandur
celownik	bandurze	bandurom
biernik	bandurę	bandury
narzędnik	bandurą	bandurami
miejscownik	bandurze	bandurach
wołacz	banduro	bandury

przykłady:

(1.1) Dawni bandurzyści, zwłaszcza ukraińscy, deklamowali przy towarzyszeniu bandury rapsody i śpiewali dumy narodowe.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) chordofon szarpany

hiponimy:

(1.1) połtawka, czernichiwka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandurzysta m, bandurzustka ż, bandurzenie n

zdrobn. bandurka ż

czas. bandurzyć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. pandora < łac. pandura < gr. πανδοῦρα (pandura)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bandura
• słowacki: (1.1) bandura ż
• ukraiński: (1.1) бандура ż
• włoski: (1.1) bandura ż

źródła:

bandura (język angielski)

wymowa:

IPA: /bænˈdurə/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ban•dura

​

wymowa brytyjska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. bandura

odmiana:

(1.1) lp bandura; lm banduras

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandurist

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks: Angielski - Instrumenty muzyczne

źródła:

bandura (język słowacki)

bandura (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. bandura

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bandura	bandury
dopełniacz	bandury	bandúr
celownik	bandure	bandurám
biernik	banduru	bandury
miejscownik	bandure	bandury
narzędnik	bandurou	bandurami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bandurista m, banduristka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bandura (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. bandura

odmiana:

(1.1) lp bandura; lm bandure

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

p.łac. pandura < gr. πανδοῦρα

uwagi:

alternatywna pisownia: pandura

(1.1) zobacz też: Indeks: Włoski - Instrumenty muzyczne

źródła: