Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

bałamucić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

bałamucić (język polski)

wymowa:
IPA[ˌbawãˈmuʨ̑iʨ̑], AS[bau̯ãmućić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przest. próbować pozyskać czyjeś względy, flirtować, kokietować
(1.2) powodować zamieszanie, wprowadzać w błąd
(1.3) spędzać czas na próżnowaniu, guzdrać się, marudzić
odmiana:
(1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Bałamucił pięknymi słówkami, ale myślał tylko o jednym.
(1.1) Lowelas, który z lekkim sercem bałamucił cudze żony, swojej żonie grozi śmiercią na wypadek, gdyby go zdradziła[1].
(1.2) Szef zawsze bałamuci nas opowieściami o kontroli.
(1.3) Przestańcie już bałamucić, weźcie się do pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uwodzić, zwodzić, mamić, reg. śl. bałamoncić
(1.2) tumanić, mylić
(1.3) próżnować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bałamuctwo n, bałamucenie, bałamutnik, daw. bałamut
przym. bałamutny
czas. zbałamucić
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. bałamut
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: