Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

autoteliczny

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

autoteliczny (język polski)

wymowa:
IPA[ˌawtɔtɛˈlʲiʧ̑nɨ], AS[au̯totelʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.u → ł akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. taki, który jest celem sam dla siebie[1]
(1.2) szt. taki, który jest wartością samą w sobie, usprawiedliwiającym się, tłumaczącym się sam przez się, a nie przez okoliczności zewnętrzne[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.2) Operetka czy balet bardziej autoteliczne niż literatura społecznie zaangażowana.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) wartość autoteliczna
synonimy:
antonimy:
(1.1) instrumentalny
(1.2) heteroteliczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autoteliczność ż
przysł. autotelicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) gr. αὐτός + τέλοςsam + cel, koniec
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło autoteliczny w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3. Litteraria, t. 36, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2007, s. 12