antroponim

antroponim (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌãntrɔˈpɔ̃ɲĩm], AS: [ãntropõńĩm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. osobowa nazwa własna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	antroponim	antroponimy
dopełniacz	antroponimu	antroponimów
celownik	antroponimowi	antroponimom
biernik	antroponim	antroponimy
narzędnik	antroponimem	antroponimami
miejscownik	antroponimie	antroponimach
wołacz	antroponimie	antroponimy

przykłady:

(1.1) Nazwisko jest antroponimem dziedziczonym przez pokolenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) onim

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antroponimia

przym. antroponimiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἄνθρωπος + ωνύμιον (ánthrōpos|ónymion)

uwagi:

zobacz też: antroponim • choronim • etnonim • hydronim • oronim • toponim

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) antroponimo
• hiszpański: (1.1) antropónimo m
• niemiecki: (1.1) Anthroponym n
• nowogrecki: (1.1) ανθρωπωνύμιο n
• słowacki: (1.1) antroponymum n
• ukraiński: (1.1) антропо́нім m

źródła: