| Uwaga |
|---|
alef
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
alef (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. pierwsza litera alfabetów semickich: m.in. fenickiego, aramejskiego, arabskiego (ا), hebrajskiego (א), syryjskiego (ܐ); zob. też alef w Wikipedii
- (1.2) mat. w teorii mnogości, moc zbiorów nieskończonego
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alef alefy dopełniacz alefa / alefu alefów celownik alefowi alefom biernik alef alefy narzędnik alefem alefami miejscownik alefie alefach wołacz alefie alefy
- przykłady:
- (1.1) W mistycznych nurtach judaizmu graficzna forma alef symbolizuje nieskończoność oraz Boga, a także jedność[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) litera
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) aleph; (1.2) aleph
- hebrajski: (1.1) אלף m
- hiszpański: (1.1) álef ż, alef ż
- słowacki: (1.1) alef m; (1.2) alef m
- włoski: (1.1) alef ż
- źródła:
alef (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alef alefy dopełniacz alefu alefov celownik alefu alefom biernik alef alefy miejscownik alefe alefoch narzędnik alefom alefmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło alef w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.