akompaniament

akompaniament (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌakɔ̃mpãˈɲãmɛ̃nt], AS: [akõmpãńãmẽnt], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrumentalne tło głównej partii; zob. też akompaniament w Wikipedii

(1.2) muz. wykonywanie akompaniamentu (1.1), towarzyszenie grą soliście lub zespołowi

(1.3) przen. głosy i dźwięki będące tłem do czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	akompaniament	akompaniamenty
dopełniacz	akompaniamentu	akompaniamentów
celownik	akompaniamentowi	akompaniamentom
biernik	akompaniament	akompaniamenty
narzędnik	akompaniamentem	akompaniamentami
miejscownik	akompaniamencie	akompaniamentach
wołacz	akompaniamencie	akompaniamenty

przykłady:

(1.1) Jest to pieśń na dwa głosy z akompaniamentem muzyki.

składnia:

kolokacje:

(1.1-3) przy akompaniamencie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. akompaniować

rzecz. akompaniator, akompaniatorka, akompaniowanie

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. accompagnamento

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) accompaniment
• baskijski: (1.1) akonpainamendu
• bułgarski: (1.1) акомпанимент m
• esperanto: (1.1) akompano
• francuski: (1.1) accompagnement m; (1.2) accompagnement m
• hiszpański: (1.1) acompañamiento m; (1.2) acompañamiento m
• niemiecki: (1.1) Begleitung ż
• nowogrecki: (1.1) ακομπανιαμέντο n; (1.2) ακομπανιαμέντο n
• rosyjski: (1.1) аккомпанемент m
• ukraiński: (1.1) акомпанемент m
• włoski: (1.1) accompagnamento m

źródła: