| Uwaga |
|---|
adorant
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
adorant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) szt. rel. w sztuce sakralnej postać klęcząca u stóp Chrystusa lub Maryi w geście uwielbienia[1]; zob. też adorant w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik adorant adoranci dopełniacz adoranta adorantów celownik adorantowi adorantom biernik adoranta adorantów narzędnik adorantem adorantami miejscownik adorancie adorantach wołacz adorancie adoranci depr. M. i W. lm: (te) adoranty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
adorant (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.
- ↑
Hasło adorácia w: Encyclopaedia Beliana, Centrum spoločných činností Slovenskej akadémie vied, Encyklopedický ústav.