Uwaga |
---|
Saturnin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Saturnin (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Saturnin Saturninowie dopełniacz Saturnina Saturninów celownik Saturninowi Saturninom biernik Saturnina Saturninów narzędnik Saturninem Saturninami miejscownik Saturninie Saturninach wołacz Saturninie Saturninowie depr. M. i W. lm: (te) Saturniny
- przykłady:
- (1.1) Wspomnienie liturgiczne błogosławionego Saturnina obchodzone jest 29 listopada.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Saturnin • brat / kuzyn / wujek / dziadek Saturnin • mężczyzna imieniem (o imieniu) Saturnin • święty / błogosławiony Saturnin • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Saturnin • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Saturnin • otrzymać / dostać / przybrać imię Saturnin • dzień imienin / imieniny Saturnina • na Saturnina (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) imię
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Saturninus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Saturnin ż
- łaciński: (1.1) Saturninus m
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 607.