Police

Police (język polski)

herb Polic (1.1)

wymowa:

IPA: [pɔˈlʲiʦ̑ɛ], AS: [polʹice], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Police w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Police
dopełniacz	Polic
celownik	Policom
biernik	Police
narzędnik	Policami
miejscownik	Policach
wołacz	Police

przykłady:

(1.1) Największym przedsiębiorstwem przemysłowym w Policach są zakłady chemiczne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyjechać z Polic; być w Policach

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. policzanin m, policzanka ż

przym. policki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Pölitz
• pomorski: (1.1) Pòlice

źródła:

Police (język luksemburski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) policja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach lub wiarygodnych słownikach online. Jeśli znasz luksemburski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Police (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [poˈliːsə]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polisa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Police	die Policen
dopełniacz	der Police	der Policen
celownik	der Police	den Policen
biernik	die Police	die Policen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: