Marcin

Marcin (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈmarʲʨ̑ĩn], AS: [marʹćĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

podział przy przenoszeniu wyrazu: Mar•cin

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Marcin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Marcin	Marcinowie
dopełniacz	Marcina	Marcinów
celownik	Marcinowi	Marcinom
biernik	Marcina	Marcinów
narzędnik	Marcinem	Marcinami
miejscownik	Marcinie	Marcinach
wołacz	Marcinie	Marcinowie
depr. M. i W. lm: (te) Marciny

przykłady:

(1.1) Mam na imię Marcin i jestem cukiernikiem z Poznania.

(1.1) W Kościele katolickim na 11 listopada przypada wspomnienie św. Marcina z Tours, patrona oberżystów, hotelarzy, jeźdźców i żołnierzy.

(1.1) Wojciechowi Tajnerowi i Marcinowi Bachledzie lepienie bałwanów, czym zajęli się po kwalifikacjach, wychodziło dużo lepiej niż skakanie.

(1.1) Marcinowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 11 listopada, a także 30 stycznia, 13 kwietnia, 8 i 24 października oraz 7 i 29 grudnia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Święty Marcin • Dzień Świętego Marcina • pan Marcin • brat / kuzyn / wujek / dziadek Marcin • mężczyzna imieniem (o imieniu) Marcin • święty / błogosławiony Marcin • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Marcin • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Marcin • otrzymać / dostać / przybrać imię Marcin • dzień imienin / imieniny Marcina • na Marcina (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Marcinek, Marcyś; zgrub. Marcinisko

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Marcinowa ż, Marcinówna ż, Marcinostwo lm mos, marcinek mrz/mzw, Marcinkowa ż, Marcinkówna ż, Marciniak mos/ż, Marciniakowa ż, Marciniakówna ż, Marcinik mos/ż, Marcinikowa ż, Marcinikówna ż, Marcinkiewicz mos/ż, Marcinkiewiczowa ż, Marcinkiewiczówna ż, Marcinkowicz mos/ż, Marcinkowiczowa ż, Marcinkowiczówna ż, Marcinowicz mos/ż, Marcinowiczowa ż, Marcinowiczówna ż, Marciński mos, Marcińska ż, Marcinowski mos, Marcinowska ż, Marcinkowski mos, Marcinkowska ż, Marciniewski mos, Marciniewska ż, Marcisz mos/ż, Marciszowa ż, Marciszówna ż, Marciszewski mos, Marciszewska ż, Martyniak mos/ż, Martyniakowa ż, Martyniakówna ż, Martyński mos, Martyńska ż, Morcinkowa ż, Morcinkówna ż, Morciniak mos/ż, Morciniakowa ż, Morciniakówna ż, Morciński mos, Morcińska ż, Marcinów mrz, Marcinowice nmos, Marciszów mrz, marcinkowość ż, marcinowickość ż, marciszowskość ż

zdrobn. Marcinek mos, Marcyś mos

zgrub. Marcinisko mos

forma żeńska Martyna ż, Marcina ż

przym. Marcinowy, Marcinkowy, Marcysiowy, marcinkowy, marciński, marcinowski, marcinowicki, marciszowski

zob. Martyna, Marcina, Marek

związki frazeologiczne:

przysłowia: bywa zawsze na Marcinie u nas ogień na kominie • chodźmy, Marcinie, popędzim świnie • czasem liść się gęsto trzyma, nie chce słać się dla Marcina • dobry Marcin kiedy ma złotówkę • gdy liście przed Marcinem nie opadają, to mroźną zimę przepowiadają • gdy Marcin w śniegu przybieżał, całą zimę będzie w nim leżał • gdy mróz na świętego Marcina, będzie tęga zima • gdy święty Marcin na białym koniu przyjedzie, zima będzie lekka, a jeżeli na czarnym, to ostra • gdy święty Marcin po lodzie, to kolęda po wodzie • gdy święty Marcin w śniegu przybieżał, będzie po pas całą zimę leżał • gdy święty Marcin w wodzie, to Gody po lodzie • jak Marcin na białym koniu przyjedzie, to ostrą zimę nam przywiedzie • jaki Bartek, taki wrzesień, jaki Marcin, taka zima • jaki Marcin, taka zima / jaki dzień na świętego Marcina, taka będzie cała zima • jeśli na Marcina sucho, to Gody z pluchą • jeśli zima swą drogę zaczyna, to czyni to w dzień świętego Marcina • kiedy na Marcina lód, bywa błotno koło Gód • kolęda Marcina: gęś i dzban wina • liście padają, drogę ścielają dla Marcina, wiatr je ścina • młody jak grzyb po świętym Marcinie / wygląda jak jagoda po świętym Marcinie • na dzień świętego Marcina lepsza gęś, niźli zwierzyna • na Marcina, gęś do komina • na Marcina najlepsza gęsina • na Marcina woda się ścina • na świętego Marcina gąska kozik przeklina • na świętego Marcina gąska noże przeklina • na świętego Marcina lód, na Trzy Króle wody bród • na święto Marcina najlepsza gęsina: patrz na piersi, patrz na kości, jaka zima nam zagości / na świętego Marcina najlepsza gęsina • od świętego Marcina zima się zaczyna • po świętym Marcinie najlepiej mieć w domu świnie • po świętym Marcinie wolno paść w każdej dziedzinie • próżny, jak worek wójta o świętym Marcinie • starszy Pan Bóg, niż święty Marcin • święto Marcina dużo gęsi zarzyna / dzień świętego Marcina wiele gęsi zarzyna / na świętego Marcina kozik gąski zarzyna • święty Marcin na białym koniu jedzie / święty Marcin na białym koniu przyjeżdża • święty Marcin po lodzie, Boże Narodzenie po wodzie • święty Marcin po wodzie, Boże Narodzenie po lodzie • święty Marcin woli wino, wodę pozostawia młynom • uczył Marcin Marcina, a sam głupi jak świnia • wesele Marcina: gęś i dzban wina • wiatr od południa w wigilię świętego Marcina, pewnie będzie lekka zima • wie święty Marcin, dlaczego płaszcz dał

etymologia:

łac. Martinus → ‘należący do Marsa’; ‘poświęcony Marsowi’ < łac. Mars (D. Martis; imię rzymskiego boga wojny)

uwagi:

zob. też Marcin w Wikicytatach

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Martin
• białoruski: (1.1) Марцін m
• bułgarski: (1.1) Мартин m
• czeski: (1.1) Martin m
• duński: (1.1) Martin, Morten
• fiński: (1.1) Martti
• francuski: (1.1) Martin m
• górnołużycki: (1.1) Měrćin m
• hiszpański: (1.1) Martín m
• islandzki: (1.1) Martin m
• kaszubski: (1.1) Môrcën m
• kataloński: (1.1) Martí m
• łaciński: (1.1) Martinus m
• niemiecki: (1.1) Martin m
• nowogrecki: (1.1) Μαρτίνος m
• rosyjski: (1.1) Мартин m, Мартын m
• słowacki: (1.1) Martin m
• słoweński: (1.1) Martin m
• szwedzki: (1.1) Martin w
• ukraiński: (1.1) Марцин m
• wilamowski: (1.1) Mjēta m, Mieta m
• włoski: (1.1) Martino m

źródła: