Juliusz

Juliusz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈjulʲjuʃ], AS: [i ̯ulʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Juliusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Juliusz	Juliuszowie
dopełniacz	Juliusza	Juliuszów
celownik	Juliuszowi	Juliuszom
biernik	Juliusza	Juliuszów
narzędnik	Juliuszem	Juliuszami
miejscownik	Juliuszu	Juliuszach
wołacz	Juliuszu	Juliuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Juliusze

przykłady:

(1.1) W ikonografii św. Juliusz I jest ukazywany z kościołem lub rulonem pergaminu w dłoni.

(1.1) Okulary Juliusza leżały na pianinie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Juliusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Juliusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Juliusz • święty / błogosławiony Juliusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Juliusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Juliusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Juliusz • dzień imienin / imieniny Juliusza • na Juliusza (o dniu) • papież Juliusz

synonimy:

(1.1) zdrobn. Julek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Julek mos

przym. juliański

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Iulius

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Julius
• białoruski: (1.1) Юлій m
• czeski: (1.1) Julius, Július
• esperanto: (1.1) Julio
• francuski: (1.1) Julius
• hiszpański: (1.1) Julio
• łaciński: (1.1) Iulius
• niemiecki: (1.1) Julius
• norweski (bokmål): (1.1) Julius
• nowogrecki: (1.1) Ιούλιος
• portugalski: (1.1) Júlio
• rosyjski: (1.1) Юлий
• rumuński: (1.1) Iuliu
• słowacki: (1.1) Július
• węgierski: (1.1) Juliánusz
• włoski: (1.1) Giulio m

źródła: