Hun

Hun (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. etn. członek koczowniczego ludu, który ok. 370 r. najechał Europę; zob. też Hunowie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Hun	Hunowie
dopełniacz	Huna	Hunów
celownik	Hunowi	Hunom
biernik	Huna	Hunów
narzędnik	Hunem	Hunami
miejscownik	Hunie	Hunach
wołacz	Hunie	Hunowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska Hunka ż

przym. huński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Hun
• białoruski: (1.1) гун m
• francuski: (1.1) Hun m
• hiszpański: (1.1) huno m
• holenderski: (1.1) Hun m
• łaciński: (1.1) Hunnus m
• niemiecki: (1.1) Hunne m
• nowogrecki: (1.1) Ούννος m
• rosyjski: (1.1) гунн m
• słowacki: (1.1) Hun m
• starogrecki: (1.1) Οῦννος m
• turecki: (1.1) Hun
• ukraiński: (1.1) гунн m
• włoski: (1.1) unno m

źródła:

Hun (język angielski)

wymowa:

homofon: hon

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. etn. Hun

(1.2) hist. etn. Hunka

(1.3) przen. hun, barbarzyńca, wandal

(1.4) przen. slang. obraź. Niemiec (popularne w mediach od czasów I wojny światowej)

(1.5) irl. / bryt.: przen. slang. obraź. protestant

odmiana:

(1.1-5) lp Hun; lm Huns

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hun (język francuski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. etn. Hun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hun (język holenderski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. etn. Hun

odmiana:

(1.1) lp Hun; lm Hunnen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hun (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. etn. Hun

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Hun	Huni
dopełniacz	Huna	Hunov
celownik	Hunovi	Hunom
biernik	Huna	Hunov
miejscownik	Hunovi	Hunoch
narzędnik	Hunom	Hunmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. hunský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hun (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. etn. Hun

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: