French

French (język angielski)

Le français est une langue ro­mane parlée comme lan­gue maternelle principale­ment en France (y compris outre-mer), dont elle est originaire (la " langue d’oïl "), en Belgique (en Wallonie et à Bruxelles), à Monaco, dans plusieurs provinces et territoires du Ca­nada (principalement au Qué­bec, mais aussi en Ontario et au Nouveau-Brunswick) et en Suisse romande (le français est l'une des quatre langues officielles de la Suisse).

French (2.1)

wymowa:

bryt., amer.: enPR: frĕnch, IPA: /frɛnʧ/, SAMPA: /frEntS/

wymowa amerykańska

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) francuski

rzeczownik niepoliczalny

(2.1) język francuski

(2.2) francuszczyzna

odmiana:

(1) nie stopniuje się

(2) lp French; blm

przykłady:

(1.1) In a French deck, the court cards do have names, for example, the King of Hearts is Charles. → W talii francuskiej figury mają imiona, np. król kier to Karol.

(2.1) Do you know the meaning of the word "amour" in French? → Czy wiesz, co oznacza słowo "amour" po francusku?

składnia:

kolokacje:

(1.1) jęz. Old French • jęz. Norman French • jęz. Norman-French • jęz. Old North French • geogr. French Polynesia • French horn • French language / people / poetry / republic • French Canadian • French Revolution • French colonial empire • Anglo-French • French beans • French kiss • French bulldog

synonimy:

(1.1) Gallic

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. France, Frenchman, Frenchwoman, Frenchness

przysł. Frenchly

przym. French-speaking

związki frazeologiczne:

French disease • take French leave

etymologia:

średnioang. < st.ang.

uwagi:

źródła: