Florentyn

Florentyn (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Florentyn w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Florentyn	Florentynowie
dopełniacz	Florentyna	Florentynów
celownik	Florentynowi	Florentynom
biernik	Florentyna	Florentynów
narzędnik	Florentynem	Florentynami
miejscownik	Florentynie	Florentynach
wołacz	Florentynie	Florentynowie
depr. M. i W. lm: (te) Florentyny

przykłady:

(1.1) Mam na imię Florencjusz i interesuję się monastycyzmem średniowiecznym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Florentyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Florentyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Florentyn • święty / błogosławiony Florentyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Florentyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Florentyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Florentyn • dzień imienin / imieniny Florentyna • na Florentyna (o dniu)

synonimy:

(1.1) zdrobn. Florek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Florentyna ż

zdrobn. Florek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Florentinus < łac. Florentius

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) Florentino m, Florentín m
• łaciński: (1.1) Florentinus m
• rosyjski: (1.1) Флорентин m
• włoski: (1.1) Florentino m, Fiorentino m

źródła: