Florencjusz

Florencjusz (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Florencjusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Florencjusz	Florencjuszowie
dopełniacz	Florencjusza	Florencjuszów
celownik	Florencjuszowi	Florencjuszom
biernik	Florencjusza	Florencjuszów
narzędnik	Florencjuszem	Florencjuszami
miejscownik	Florencjuszu	Florencjuszach
wołacz	Florencjuszu	Florencjuszowie
depr. M. i W. lm: (te) Florencjusze

przykłady:

(1.1) Mam na imię Florencjusz i interesuję się monastycyzmem starożytnym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Florencjusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Florencjusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Florencjusz • święty / błogosławiony Florencjusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Florencjusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Florencjusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Florencjusz • dzień imienin / imieniny Florencjusza • na Florencjusza (o dniu)

synonimy:

(1.1) Florenty; zdrobn. Florek

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) imię

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Florencja ż, Florenty m, Florentyna ż

zdrobn. Florek m

przym. Florencjuszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Florentius < łac. florens < łac. floreo < łac. flos → kwiat

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Florence
• łaciński: (1.1) Florentius m
• niemiecki: (1.1) Florentius m, Florenz m
• włoski: (1.1) Fiorenzo m, Florenzio m

źródła: