Euklides

Euklides (język polski)

Euklides (1.1)

wymowa:

IPA: [ɛwˈklʲidɛs], AS: [eu̯klʹides], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) grecki matematyk; zob. też Euklides w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Euklides	Euklidesowie Euklidesi
dopełniacz	Euklidesa	Euklidesów
celownik	Euklidesowi	Euklidesom
biernik	Euklidesa	Euklidesów
narzędnik	Euklidesem	Euklidesami
miejscownik	Euklidesie	Euklidesach
wołacz	Euklidesie	Euklidesowie Euklidesi
depr. M. i W. lm: (te) Euklidesy

przykłady:

(1.1) W jednym pierścieniu Euklidesa może istnieć wiele różnych norm.

składnia:

kolokacje:

(1.1) aksjomat Euklidesa = pewnik Euklidesa, algorytm Euklidesa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. euklidesowy, Euklidesowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Εὐκλείδης

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Euclid
• arabski: (1.1) أقليدس
• asturyjski: (1.1) Euclides
• baskijski: (1.1) Euklides
• francuski: (1.1) Euclide m
• hiszpański: (1.1) Euclides m
• interlingua: (1.1) Euclide
• niemiecki: (1.1) Euklid m
• nowogrecki: (1.1) Ευκλείδης m
• ormiański: (1.1) Էվկլիդես
• rosyjski: (1.1) Евклид m, Эвклид m
• słowacki: (1.1) Euklides m
• starogrecki: (1.1) Εὐκλείδης
• włoski: (1.1) Euclide m

źródła:

Euklides (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) mat. Euklides

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Euklides
dopełniacz	Euklida
celownik	Euklidovi
biernik	Euklida
miejscownik	Euklidovi
narzędnik	Euklidom

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. euklidovský, Euklidov

przysł. euklidovsky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: