Cicero

Cicero (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈsɪsəɹəʊ/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. Cyceron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Ciceronian

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Cicero (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) Cyceron

odmiana:

(1.1) Cicero, Ciceronis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Cicero
dopełniacz	Ciceronis
celownik	Ciceroni
biernik	Ciceronem
ablatyw	Cicerone
wołacz	Cicero

przykłady:

(1.1) M. Tullio Cicerone C. Antonio Hybrida cos. (= consulibus) coniuratio monstrata est at ipse Catilina hostis publicus bellum civile contra populum Romanum incepit. → Za konsulatu Marka Tuliusza Cycerona i Gajusza Antoniusza Hybrydy spisek został odkryty, a sam zaś Katylina jako wróg publiczny rozpoczął wojnę domową przeciw ludowi rzymskiemu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) M. Tullio Cicerone C. Antonio Hybrida cos. – Rzymianie oznaczali lata za pomocą nazwisk urzędujących konsulów, tak więc za konsulatu Cycerona i Hybrydy oznacza 63 r. p.n.e.

źródła:

Cicero (język słowacki)

Cicero (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) hist. Cyceron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cicero n

przym. cicerónsky, cicerový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: