Babilon

Babilon (język polski)

wymowa:

IPA: [baˈbʲilɔ̃n], AS: [babʹilõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. starożytne miasto położone w Mezopotamii, dawna stolica Babilonii, obecnie teren Iraku; zob. też Babilon w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Babilon	Babilony
dopełniacz	Babilonu	Babilonów
celownik	Babilonowi	Babilonowom
biernik	Babilon	Babilony
narzędnik	Babilonem	Babilonami
miejscownik	Babilonie	Babilonach
wołacz	Babilonie	Babilony

przykłady:

(1.1) Pierwszego jej unicestwienia dokonał król Nabuchodonozor, który ponadto zniszczył kraj, a jego mieszkańców uprowadził na 70 lat w niewolę do Babilonu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Babilonia ż, Babilonka ż, Babilończyk mos, babilończyk mos, babilonka ż

przym. babiloński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• amharski: (1.1) ባቢሎን
• angielski: (1.1) Babylon
• arabski: (1.1) بابل m
• azerski: (1.1) Babil
• białoruski: (1.1) Вавілон m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) Бабілён m
• bułgarski: (1.1) Вавилон m
• fiński: (1.1) Babylon
• francuski: (1.1) Babylone ż
• hiszpański: (1.1) Babilonia ż
• indonezyjski: (1.1) Babylon
• interlingua: (1.1) Babylon
• niemiecki: (1.1) Babylon n
• nowogrecki: (1.1) Βαβυλώνα ż
• ormiański: (1.1) Բաբելոն
• rosyjski: (1.1) Вавилон m
• rusiński: (1.1) Вавілон m
• ujgurski: (1.1) بابىل
• ukraiński: (1.1) Вавилон m
• węgierski: (1.1) Babilon

źródła:

Babilon (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Babilon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Babilónia

przym. babiloni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: