łajdak

łajdak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈwajdak], AS: [u̯ai ̯dak], ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pejor. człowiek postępujący niezgodnie z normami etyki, godny pogardy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łajdak	łajdacy
dopełniacz	łajdaka	łajdaków
celownik	łajdakowi	łajdakom
biernik	łajdaka	łajdaków
narzędnik	łajdakiem	łajdakami
miejscownik	łajdaku	łajdakach
wołacz	łajdaku	łajdacy
depr. M. i W. lm: (te) łajdaki

przykłady:

(1.1) Jak można seksualnie wykorzystywać małoletnie dziecko? Dla mnie taki człowiek to najgorszy łajdak.

(1.1) Nawet największy złoczyńca, najgorszy łajdak, czy zbrodniarz może mieć wyrzuty sumienia.

(1.1) Powiedzcie temu łajdakowi, żeby się tu nawet nie pokazywał!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nikczemnik, nędznik, kanalia, niegodziwiec, drań, łotr, szubrawiec, szuja, bydlak, ścierwo, gadzina, parszywiec, plugawiec, łachudra, szmata, menda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. łajdus mos, łajdaczyna mos, łajdactwo n, łajdusostwo n, łajdaczenie się n

zdrobn. łajdaczek m

forma żeńska łajdaczka ż, łajdaczyna ż

czas. łajdaczyć się ndk.

przym. łajdaczy, łajdacki

przysł. łajdacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

czes. lajdák → 'wałkoń, próżniak, nierób'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scoundrel
• białoruski: (1.1) нягоднік m, лайдак m
• duński: (1.1) skurk w, slyngel w
• esperanto: (1.1) fihomo, fiulo, fripono
• hiszpański: (1.1) canalla m
• interlingua: (1.1) picaro, scelerato
• nowogrecki: (1.1) κάθαρμα n
• rosyjski: (1.1) зашкварщик m
• szwedzki: (1.1) usling w, niding w, lymmel w, slyngel w, kanalje w, skurk w, bov w
• ukraiński: (1.1) лайдак m, лайдака m
• wilamowski: (1.1) binbun m, łajdok m, łȧjdok m

źródła: