sublokator

sublokator (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec podnajmujący część mieszkania od gospodarza

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sublokator	sublokatorzy
dopełniacz	sublokatora	sublokatorów
celownik	sublokatorowi	sublokatorom
biernik	sublokatora	sublokatorów
narzędnik	sublokatorem	sublokatorami
miejscownik	sublokatorze	sublokatorach
wołacz	sublokatorze	sublokatorzy

przykłady:

(1.1) Widywałam mojego sublokatora praktycznie tylko w weekendy, bo wciąż harował w restauracji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) lokator, podnajemca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sublokatorstwo n

forma żeńska sublokatorka ż

przym. sublokatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) кватарант m, жыхар m

źródła: