podrzucać

podrzucać (język polski)

mężczyzna podrzuca (1.1) placek

wymowa:

IPA: [pɔḍˈʒuʦ̑aʨ̑], AS: [poḍžucać], zjawiska fonetyczne: udziąs.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) rzucać coś w górę na niezbyt dużą wysokość

(1.2) zostawiać coś komuś ukradkiem

(1.3) podwozić

odmiana:

(1.1-3) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		podrzucać
czas teraźniejszy		podrzucam	podrzucasz	podrzuca	podrzucamy	podrzucacie	podrzucają
czas przeszły	m	podrzucałem	podrzucałeś	podrzucał	podrzucaliśmy	podrzucaliście	podrzucali
	ż	podrzucałam	podrzucałaś	podrzucała	podrzucałyśmy	podrzucałyście	podrzucały
	n	podrzucałom	podrzucałoś	podrzucało
tryb rozkazujący		niech podrzucam	podrzucaj	niech podrzuca	podrzucajmy	podrzucajcie	niech podrzucają
pozostałe formy czas przyszły m będę podrzucał, będę podrzucać będziesz podrzucał, będziesz podrzucać będzie podrzucał, będzie podrzucać będziemy podrzucali, będziemy podrzucać będziecie podrzucali, będziecie podrzucać będą podrzucali, będą podrzucać ż będę podrzucała, będę podrzucać będziesz podrzucała, będziesz podrzucać będzie podrzucała, będzie podrzucać będziemy podrzucały, będziemy podrzucać będziecie podrzucały, będziecie podrzucać będą podrzucały, będą podrzucać n będę podrzucało, będę podrzucać będziesz podrzucało, będziesz podrzucać będzie podrzucało, będzie podrzucać czas zaprzeszły m podrzucałem był podrzucałeś był podrzucał był podrzucaliśmy byli podrzucaliście byli podrzucali byli ż podrzucałam była podrzucałaś była podrzucała była podrzucałyśmy były podrzucałyście były podrzucały były n podrzucałom było podrzucałoś było podrzucało było forma bezosobowa czasu przeszłego podrzucano tryb przypuszczający m podrzucałbym, byłbym podrzucał podrzucałbyś, byłbyś podrzucał podrzucałby, byłby podrzucał podrzucalibyśmy, bylibyśmy podrzucali podrzucalibyście, bylibyście podrzucali podrzucaliby, byliby podrzucali ż podrzucałabym, byłabym podrzucała podrzucałabyś, byłabyś podrzucała podrzucałaby, byłaby podrzucała podrzucałybyśmy, byłybyśmy podrzucały podrzucałybyście, byłybyście podrzucały podrzucałyby, byłyby podrzucały n podrzucałobym, byłobym podrzucało podrzucałobyś, byłobyś podrzucało podrzucałoby, byłoby podrzucało imiesłów przymiotnikowy czynny m podrzucający, niepodrzucający ż podrzucająca, niepodrzucająca podrzucające, niepodrzucające n podrzucające, niepodrzucające imiesłów przymiotnikowy bierny m podrzucany podrzucani ż podrzucana podrzucane n podrzucane imiesłów przysłówkowy współczesny podrzucając, nie podrzucając rzeczownik odczasownikowy podrzucanie, niepodrzucanie

przykłady:

(1.1) Machinalnie podrzucał na dłoni duży kartofel, który podniósł ze sterty leżącej za ustawioną z desek zagrodą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzut m, podrzut m, podrzucanie n, podrzucenie n, podrzutek m

czas. podrzucić, rzucić, rzucać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) toss, throw; (1.2) plant
• czeski: (1.1) vycházovat na horu
• esperanto: (1.1) suprenĵeti
• jidysz: (1.1) אונטערוואַרפֿן (unterwarfn); (1.2) אונטערוואַרפֿן (unterwarfn)
• niemiecki: (1.1) werfen, hochwerfen; (1.2) unterschieben

źródła: