znikać

znikać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzʲɲikaʨ̑], AS: [zʹńikać], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zniknąć)

(1.1) stawać się niewidocznym

(1.2) przestawać być w jakimś miejscu

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		znikać
czas teraźniejszy		znikam	znikasz	znika	znikamy	znikacie	znikają
czas przeszły	m	znikałem	znikałeś	znikał	znikaliśmy	znikaliście	znikali
	ż	znikałam	znikałaś	znikała	znikałyśmy	znikałyście	znikały
	n	znikałom	znikałoś	znikało
tryb rozkazujący		niech znikam	znikaj	niech znika	znikajmy	znikajcie	niech znikają
pozostałe formy czas przyszły m będę znikał, będę znikać będziesz znikał, będziesz znikać będzie znikał, będzie znikać będziemy znikali, będziemy znikać będziecie znikali, będziecie znikać będą znikali, będą znikać ż będę znikała, będę znikać będziesz znikała, będziesz znikać będzie znikała, będzie znikać będziemy znikały, będziemy znikać będziecie znikały, będziecie znikać będą znikały, będą znikać n będę znikało, będę znikać będziesz znikało, będziesz znikać będzie znikało, będzie znikać czas zaprzeszły m znikałem był znikałeś był znikał był znikaliśmy byli znikaliście byli znikali byli ż znikałam była znikałaś była znikała była znikałyśmy były znikałyście były znikały były n znikałom było znikałoś było znikało było forma bezosobowa czasu przeszłego znikano tryb przypuszczający m znikałbym, byłbym znikał znikałbyś, byłbyś znikał znikałby, byłby znikał znikalibyśmy, bylibyśmy znikali znikalibyście, bylibyście znikali znikaliby, byliby znikali ż znikałabym, byłabym znikała znikałabyś, byłabyś znikała znikałaby, byłaby znikała znikałybyśmy, byłybyśmy znikały znikałybyście, byłybyście znikały znikałyby, byłyby znikały n znikałobym, byłobym znikało znikałobyś, byłobyś znikało znikałoby, byłoby znikało imiesłów przymiotnikowy czynny m znikający, nieznikający ż znikająca, nieznikająca znikające, nieznikające n znikające, nieznikające imiesłów przysłówkowy współczesny znikając, nie znikając rzeczownik odczasownikowy znikanie, nieznikanie

przykłady:

(1.1) Kameleon wcale nie potrafi znikać.

(1.2) Profesor zniknął tak samo szybko, jak się pojawił.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) pojawiać się

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. znikanie n, zniknięcie n

czas. zniknąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.2) zhdukem
• angielski: (1.1) disappear, vanish, powoli znikać: dissolve, melt away; (1.2) disappear
• duński: (1.1) forsvinde; (1.2) forsvinde
• esperanto: (1.1) malaperi; (1.2) malaperi
• hiszpański: (1.1) desaparecer; (1.2) desaparecer
• niemiecki: (1.1) verschwinden
• ukraiński: (1.1) зникати; (1.2) зникати
• wenedyk: (1.1) wanieszczer

źródła: