Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

zaduma

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

zaduma (język polski)

wymowa:
IPA: [zaˈdũma], AS: [zadũma], zjawiska fonetyczne: nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) głębokie zamyślenie[1]
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikzaduma
dopełniaczzadumy
celownikzadumie
biernikzadumę
narzędnikzadumą
miejscownikzadumie
wołaczzadumo
przykłady:
(1.1) Twoja głęboka myśl pogrążyła mnie w głębokiej zadumie.
(1.1) Z zadumy tej wyrwało ją gwizdanie kosa, który rozbudzony światłem, bijącym z fabryki w okienko, zaczynał wycinać swoje kuranty.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zamyślenie
antonimy:
(1.1) rozkojarzenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zadumanie n, duma ż
czas. zadumać dk.
przym. zadumany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło zaduma w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Maria Konopnicka: Dym
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=zaduma&oldid=39582”