wykon

wykon (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) środ. wynik pracy

(1.2) środ. muz. występ, wykonanie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wykon	wykony
dopełniacz	wykonu	wykonów
celownik	wykonowi	wykonom
biernik	wykon	wykony
narzędnik	wykonem	wykonami
miejscownik	wykonie	wykonach
wołacz	wykonie	wykony

przykłady:

(1.1) Nowy budynek przedstawia sobą dziesięciokondygnacyjny wysokościowiec. Rzecz w tym, że zachorowalność na budowie jak raz się zmniejszyła i wykon nastąpił w terminie.

(1.2) To był świetny wykon, publiczność szalała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wykonywanie n, wykonanie n, wykonawca m, wykonawczyni ż, podwykonawca m

czas. wykonywać ndk., wykonać dk.

przym. przedwykonawczy, wykonawczy, powykonawczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) forma skrócona od wykonanie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: