wydukać

wydukać (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈdukaʨ̑], AS: [vydukać]

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) wypowiedzieć, wymówić coś z trudem

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wydukać
czas przyszły prosty		wydukam	wydukasz	wyduka	wydukamy	wydukacie	wydukają
czas przeszły	m	wydukałem	wydukałeś	wydukał	wydukaliśmy	wydukaliście	wydukali
	ż	wydukałam	wydukałaś	wydukała	wydukałyśmy	wydukałyście	wydukały
	n	wydukałom	wydukałoś	wydukało
tryb rozkazujący		niech wydukam	wydukaj	niech wyduka	wydukajmy	wydukajcie	niech wydukają
pozostałe formy czas zaprzeszły m wydukałem był wydukałeś był wydukał był wydukaliśmy byli wydukaliście byli wydukali byli ż wydukałam była wydukałaś była wydukała była wydukałyśmy były wydukałyście były wydukały były n wydukałom było wydukałoś było wydukało było forma bezosobowa czasu przeszłego wydukano tryb przypuszczający m wydukałbym, byłbym wydukał wydukałbyś, byłbyś wydukał wydukałby, byłby wydukał wydukalibyśmy, bylibyśmy wydukali wydukalibyście, bylibyście wydukali wydukaliby, byliby wydukali ż wydukałabym, byłabym wydukała wydukałabyś, byłabyś wydukała wydukałaby, byłaby wydukała wydukałybyśmy, byłybyśmy wydukały wydukałybyście, byłybyście wydukały wydukałyby, byłyby wydukały n wydukałobym, byłobym wydukało wydukałobyś, byłobyś wydukało wydukałoby, byłoby wydukało imiesłów przymiotnikowy przeszły m wydukany wydukani ż wydukana wydukane n wydukane imiesłów przysłówkowy uprzedni wydukawszy rzeczownik odczasownikowy wydukanie, niewydukanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dukać ndk.

rzecz. wydukanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: