wydanie

wydanie (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈdãɲɛ], AS: [vydãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wydać

(1.2) druk. wszystkie egzemplarze danego dzieła wydrukowane z tego samego składu drukarskiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wydanie
dopełniacz	wydania
celownik	wydaniu
biernik	wydanie
narzędnik	wydaniem
miejscownik	wydaniu
wołacz	wydanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wydanie	wydania
dopełniacz	wydania	wydań
celownik	wydaniu	wydaniom
biernik	wydanie	wydania
narzędnik	wydaniem	wydaniami
miejscownik	wydaniu	wydaniach
wołacz	wydanie	wydania

przykłady:

(1.1) Poproś ich o wydanie zaświadczenia.

(1.2) Wypożyczyłem sobie nowe wydanie „Władcy Pierścieni”.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wydanie dowodu osobistego / paszportu / potwierdzenia / zaświadczenia

(1.2) rok wydania • wydanie jubileuszowe / rocznicowe

synonimy:

(1.2) edycja, emisja

antonimy:

(1.1) niewydanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wydawnictwo n, wydawca mos, wydawka ż, wydawanie ndk.

czas. wydatkować dk./ndk., wydawać ndk., wydać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) edition, publication, issue
• arabski: (1.1-2) نشر
• czeczeński: (1.1) арахецар
• esperanto: (1.2) eldono
• hiszpański: (1.2) edición ż
• niemiecki: (1.2) Ausgabe ż
• rosyjski: (1.1) выдача ż; (1.2) издание n
• slovio: (1.2) izdanie (издание)
• szwedzki: (1.2) upplaga w
• włoski: (1.2) edizione ż

źródła: