wtrącić

wtrącić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈftrɔ̃ɲʨ̑iʨ̑], AS: [ftrõńćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: wtrącać

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wtrącić
czas przyszły prosty		wtrącę	wtrącisz	wtrąci	wtrącimy	wtrącicie	wtrącą
czas przeszły	m	wtrąciłem	wtrąciłeś	wtrącił	wtrąciliśmy	wtrąciliście	wtrącili
	ż	wtrąciłam	wtrąciłaś	wtrąciła	wtrąciłyśmy	wtrąciłyście	wtrąciły
	n	wtrąciłom	wtrąciłoś	wtrąciło
tryb rozkazujący		niech wtrącę	wtrąć	niech wtrąci	wtrąćmy	wtrąćcie	niech wtrącą
pozostałe formy czas zaprzeszły m wtrąciłem był wtrąciłeś był wtrącił był wtrąciliśmy byli wtrąciliście byli wtrącili byli ż wtrąciłam była wtrąciłaś była wtrąciła była wtrąciłyśmy były wtrąciłyście były wtrąciły były n wtrąciłom było wtrąciłoś było wtrąciło było forma bezosobowa czasu przeszłego wtrącono tryb przypuszczający m wtrąciłbym, byłbym wtrącił wtrąciłbyś, byłbyś wtrącił wtrąciłby, byłby wtrącił wtrącilibyśmy, bylibyśmy wtrącili wtrącilibyście, bylibyście wtrącili wtrąciliby, byliby wtrącili ż wtrąciłabym, byłabym wtrąciła wtrąciłabyś, byłabyś wtrąciła wtrąciłaby, byłaby wtrąciła wtrąciłybyśmy, byłybyśmy wtrąciły wtrąciłybyście, byłybyście wtrąciły wtrąciłyby, byłyby wtrąciły n wtrąciłobym, byłobym wtrąciło wtrąciłobyś, byłobyś wtrąciło wtrąciłoby, byłoby wtrąciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m wtrącony wtrąceni ż wtrącona wtrącone n wtrącone imiesłów przysłówkowy uprzedni wtrąciwszy rzeczownik odczasownikowy wtrącenie, niewtrącenie

przykłady:

(1.1) - Nie sądzę - wtrącił grzecznie Kloss - bym naprawdę mógł być użyteczny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wtrącenie n, wtrącanie

czas. wtrącać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wtrącać

źródła: