wszech czasów

wszech czasów (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

fraza przymiotnikowa

(1.1) oceniany jako bardzo szczególny albo najlepszy na przestrzeni dziejów

odmiana:

(1.1)

nieodm., 

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos		nmos
					ndepr.	depr.
mianownik	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
dopełniacz	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
celownik	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
biernik	wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów		wszech czasów
narzędnik	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
miejscownik	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
wołacz	wszech czasów		wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów	wszech czasów
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kolarz zwyciężył w plebiscycie na sportowca wszech czasów telewizyjnej agencji sportowej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kolarz / piłkarz / powieść / rekord wszech czasów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• duński: (1.1) alle tiders, alletiders
• norweski (bokmål): (1.1) alle tiders
• norweski (nynorsk): (1.1) alle tiders

źródła: