kolarz

kolarz (język polski)

kolarz (1.1)

kolarze (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈkɔlaʃ], AS: [kolaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

homofon: kolaż

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. osoba uprawiająca wyczynowo jazdę na rowerze

(1.2) hist. wojsk. żołnierz poruszający się rowerem; zob. też kolarz (żołnierz) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolarz	kolarze
dopełniacz	kolarza	kolarzy
celownik	kolarzowi	kolarzom
biernik	kolarza	kolarzy
narzędnik	kolarzem	kolarzami
miejscownik	kolarzu	kolarzach
wołacz	kolarzu	kolarze

przykłady:

(1.1) Dwa ostatnie kilometry były zabójcze dla kolarzy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kolarz szosowy

synonimy:

(1.1) przest. cyklista

(1.2) cyklista

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sportowiec

(1.2) żołnierz

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koło n, kolarstwo n, kolarzówka ż, kolarzowanie n, kołowanie n

forma żeńska kolarka ż

czas. kolarzować ndk., kołować ndk.

przym. kolarski, kołowy, kolisty

przyim. koło, około

partyk. około

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. koło + -arz

uwagi:

(1.1) por. rowerzysta • szosowiec • krosowiec

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cyclist, bicyclist
• baskijski: (1.1) txirrindulari
• esperanto: (1.1) biciklisto
• hiszpański: (1.1) ciclista m
• interlingua: (1.1) bicyclista, cyclista
• norweski (bokmål): (1.1) syklist m
• nowogrecki: (1.1) ποδηλατοδρόμος m, ποδηλατιστής m
• słowacki: (1.1) cyklista

źródła: