wróżbitka

wróżbitka (język polski)

wymowa:

IPA: [vruʒˈbʲitka], AS: [vružbʹitka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ezot. kobieta zajmująca się przepowiadaniem przyszłości

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wróżbitka	wróżbitki
dopełniacz	wróżbitki	wróżbitek
celownik	wróżbitce	wróżbitkom
biernik	wróżbitkę	wróżbitki
narzędnik	wróżbitką	wróżbitkami
miejscownik	wróżbitce	wróżbitkach
wołacz	wróżbitko	wróżbitki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wróżba ż, wróż m, wróżbiarz m, wróżbiarka ż, wróżka ż, wróżbiarstwo n, wróżenie n

forma męska wróżbita m

czas. wróżyć ndk., wywróżyć dk.

przym. wróżebny, wróżbiarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wróżbita

• białoruski: (1.1) варажбітка ż, варожка ż
• rosyjski: (1.1) ворожейка ż, ворожея ż, гадалка ż, гадальщица ż
• ukraiński: (1.1) ворожбитка ż

źródła: