Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

wilija

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

wilija (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wigilia
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwilijawilije
dopełniaczwilijiwiliji
celownikwilijiwilijom
biernikwilijęwilije
narzędnikwilijąwilijami
miejscownikwilijiwilijach
wołaczwilijowilije
przykłady:
(1.1) Po wsiach w wiliję tego dnia idą włościanie do księdza z prośbą o wypominki t.j. o wspomnienie nazwisk zmarłych krewnych i polecenie ich modłom wiernych.[1] (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wigilia, wilia, wilja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilia ż, wigilia ż, wilja ż, Wigilia ż
przym. wigilijny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wigilia
źródła:
  1. ↑ Oskar Kolberg Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Materyały do etnografii słowiańskiej, seria V Krakowskie, Kraków 1871, s. 331
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=wilija&oldid=97103”