westerplatczyk

westerplatczyk (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. uczestnik obrony Westerplatte we wrześniu 1939 r.

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	westerplatczyk	westerplatczycy
dopełniacz	westerplatczyka	westerplatczyków
celownik	westerplatczykowi	westerplatczykom
biernik	westerplatczyka	westerplatczyków
narzędnik	westerplatczykiem	westerplatczykami
miejscownik	westerplatczyku	westerplatczykach
wołacz	westerplatczyku	westerplatczycy
depr. M. i W. lm: (te) westerplatczyki

przykłady:

(1.1) Pierwszy raz obchodzimy tę rocznicę ze świadomością, że westerplatczyków nie ma już wśród nas – przypominał o niedawnej śmierci mjr. Ignacego Skowrona, ostatniego z obrońców placówki na Westerplatte.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) obrońca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Westerplatte n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Westerplatte + -czyk

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: