wczesnocesarski

wczesnocesarski (język polski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający miejsce za czasów wczesnego cesarstwa; pochodzący z tego okresu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wczesnocesarski		wczesnocesarska	wczesnocesarskie	wczesnocesarscy	wczesnocesarskie
dopełniacz	wczesnocesarskiego		wczesnocesarskiej	wczesnocesarskiego	wczesnocesarskich
celownik	wczesnocesarskiemu		wczesnocesarskiej	wczesnocesarskiemu	wczesnocesarskim
biernik	wczesnocesarskiego	wczesnocesarski	wczesnocesarską	wczesnocesarskie	wczesnocesarskich	wczesnocesarskie
narzędnik	wczesnocesarskim		wczesnocesarską	wczesnocesarskim	wczesnocesarskimi
miejscownik	wczesnocesarskim		wczesnocesarskiej	wczesnocesarskim	wczesnocesarskich
wołacz	wczesnocesarski		wczesnocesarska	wczesnocesarskie	wczesnocesarscy	wczesnocesarskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Można się spierać, czy ludność wczesnocesarskiego Rzymu składała się w większości z niewolników (…)

(1.1) Przez całe dzieje późnorepublikańskiego i wczesnocesarskiego Rzymu przewijają się wyzwoleńcy, którzy mogli być partnerami do dyskusji dla najbardziej intelektualnie wyrafinowanych arystokratów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: