wariatka

wariatka (język polski)

wymowa:

IPA: [varʲˈjatka], AS: [varʹi ̯atka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: wariat

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wariatka	wariatki
dopełniacz	wariatki	wariatek
celownik	wariatce	wariatkom
biernik	wariatkę	wariatki
narzędnik	wariatką	wariatkami
miejscownik	wariatce	wariatkach
wołacz	wariatko	wariatki

przykłady:

(1.1) Powinni zamknąć tę wariatkę, jest niebezpieczna dla innych.

(1.1) Ale z tej Moniki jest wariatka, zafarbowała włosy na zielono.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wariactwo n, wariat m, wariatkowo, wariowanie n, zwariowanie n, wariatuńcio

czas. wariować, zwariować

przym. wariacki, zwariowany

przysł. wariacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wariat

• arabski: (1.1) مجنونة ż
• białoruski: (1.1) вар'ятка ż

źródła: