trojaki

trojaki (język polski)

wymowa:

IPA: [trɔˈjäci], AS: [troi ̯äḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

​

znaczenia:

liczebnik wieloraki

(1.1) dotyczący trzech typów, rodzajów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trojaki		trojaka	trojakie	trojacy	trojakie
dopełniacz	trojakiego		trojakiej	trojakiego	trojakich
celownik	trojakiemu		trojakiej	trojakiemu	trojakim
biernik	trojakiego	trojaki	trojaką	trojakie	trojakich	trojakie
narzędnik	trojakim		trojaką	trojakim	trojakimi
miejscownik	trojakim		trojakiej	trojakim	trojakich
wołacz	trojaki		trojaka	trojakie	trojacy	trojakie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Skutki eksplozji bomby termojądrowej są trojakie: generuje ona promieniowanie termiczne, wywołuje ciśnieniową falę uderzeniową powietrza oraz powoduje emisję intensywnego promieniowania jądrowego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trojaczki nmos, trojak mrz

przysł. trojako

licz. trzy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: jednoraki • dwojaki • trojaki • czworaki • pięcioraki • sześcioraki • siedmioraki • ośmioraki • dziewięcioraki • dziesięcioraki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) threefold, of three ways/kinds/types
• esperanto: (1.1) trispeca
• interlingua: (1.1) triplice, triple

źródła: