Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

transcendentalny

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: transcendentálny

transcendentalny (język polski)

wymowa:
IPA[ˌtrãw̃sʦ̑ɛ̃ndɛ̃nˈtalnɨ], AS[trãũ̯scẽndẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. taki, który dotyczy apriorycznych form poznania (wykracza poza granice umysłu i odnosi się do przedmiotu poznania)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Symbol, zwłaszcza sztuka symboliczna, odsłania w swych najwybitniejszych dziełach świat wartości transcendentalnych, „sacrum[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. transcendentalizm m, transcendencja ż, transcendentalista m, transcendentalność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. transcendens, transcendentis = przekraczający[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Katarzyna Nowak, Wychowawca, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło transcendentalny w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.