tracz

tracz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. ptak z rodziny kaczkowatych, rodzaju Mergus

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) robotnik pracujący na traku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tracz	tracze
dopełniacz	tracza	traczów
celownik	traczowi	traczom
biernik	tracza	tracze
narzędnik	traczem	traczami
miejscownik	traczu	traczach
wołacz	traczu	tracze

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tracz	traczowie
dopełniacz	tracza	traczów
celownik	traczowi	traczom
biernik	tracza	traczów
narzędnik	traczem	traczami
miejscownik	traczu	traczach
wołacz	traczu	traczowie
depr. M. i W. lm: (te) tracze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. traczyk mzw, Tracz ż/mos, Traczyk ż/mos, Tracze nmos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też tracz w Wikipedii

(1.1) zobacz też: tracz nurogęś • tracz długodzioby • tracz chiński • tracz bielaczek

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) zerra
• esperanto: (1.1) merĝo
• fiński: (1.1) koskelo
• hiszpański: (1.1) serreta ż
• rosyjski: (1.1) крохаль
• słowacki: (1.1) potápač

źródła: