Uwaga |
---|
topielec
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
topielec (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (2.1) etn. mit. w podaniach ludowych: pokutujący duch utopionego człowieka, który wciąga ludzi w głębiny wód
- (2.2) środ. ryb. martwa ryba[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik topielec topielcy dopełniacz topielca topielców celownik topielcowi topielcom biernik topielca topielców narzędnik topielcem topielcami miejscownik topielcu topielcach wołacz topielcu topielcy
- przykłady:
- (1.1) Na powierzchni rzeki unosił się wśród bzyku much wzdęty topielec.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. topiel ż, topielisko n, topienie n, utopienie n, zatapianie n, zatopienie n
- forma żeńska topielica
- czas. topić ndk., utopić dk., zatapiać ndk., zatopić dk.
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) drowned man; (2.1) mit. celt. kelpie
- białoruski: (1.1) тапелец m, тапельнік m
- czeski: (1.1) utopenec m
- rosyjski: (1.1) утопленник m
- źródła:
- ↑ Barbara Bajek, Mrzeżyno – dwie oddzielne krainy?, „Okolice. Rocznik Etnologiczny”, t. 9/2011, s. 275.