Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

sztuciec

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

sztuciec (język polski)

sztućce (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʃtuʨ̑ɛʦ̑], AS: [štućec], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot służący do jedzenia: nóż, widelec lub łyżka; zob. też sztućce w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksztuciecsztućce
dopełniaczsztućcasztućców
celowniksztućcowisztućcom
bierniksztuciecsztućce
narzędniksztućcemsztućcami
miejscowniksztućcusztućcach
wołaczsztućcusztućce
przykłady:
(1.1) Niemowlakom sztućce nie są potrzebne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Stützen → podpórki stołowe (pod noże, widelce, łyżki)[1]
uwagi:
używane zwykle w liczbie mnogiej[1]
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sztućce
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło sztuciec w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=sztuciec&oldid=34846”