Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

sztubak

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

sztubak (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʃtubak], AS: [štubak]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. uczeń szkoły średniej
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksztubaksztubacy
dopełniaczsztubakasztubaków
celowniksztubakowisztubakom
bierniksztubakasztubaków
narzędniksztubakiemsztubakami
miejscowniksztubakusztubakach
wołaczsztubakusztubacy
depr. M. i W. lm: (te) sztubaki[1]
przykłady:
(1.1) Ty zaś masz maniery jak sztubak z młodszych klas![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczeń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztuba ż, sztubactwo n, sztubowy mos
forma żeńska sztubaczka ż
czas. sztubaczyć ndk.
przym. sztubowy, sztubacki
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. sztuba + -ak[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło sztubak w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. ↑ fragment piosenki Hanki Ordonówny Ada, to nie wypada
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło sztubak w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=sztubak&oldid=92982”