szpunt

szpunt (język polski)

szpunty (1.1)

wymowa:

IPA: [ʃpũnt], AS: [špũnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. stożkowy kołek, zatyczka do otworów wylewowych w beczce

(1.2) wojsk. zatyczka w lufie armaty, kartacza itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szpunt	szpunty
dopełniacz	szpuntu	szpuntów
celownik	szpuntowi	szpuntom
biernik	szpunt	szpunty
narzędnik	szpuntem	szpuntami
miejscownik	szpuncie	szpuntach
wołacz	szpuncie	szpunty

przykłady:

(1.1) (…) w tę stronę dajcie, gdzie do beczki będzie szpunt (…)

składnia:

kolokacje:

(1.1) wybić / wybijać / wyjąć / wyjmować / przybić / założyć / zakładać szpunt • szpunt z beczki / z antała • szpunt w beczce / w antale • szpunt beczki / antała

synonimy:

(1.1) czop, zatyczka, korek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szpuntowanie n

zdrobn. szpuncik m

czas. szpuntować ndk., odszpuntować dk., zaszpuntować dk.

przym. szpuntowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. spunt

uwagi:

(1.1) Według autorów Ilustrowanego słownika technicznego dla wszystkich w tym znaczeniu słowo „szpunt” było w 1963 r. określane jako niepolecane zarówno w języku technicznym, jak i w mowie potocznej.

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) bitoque m
• jidysz: (1.1) שפּונט (szpunt)
• wilamowski: (1.1) śpunt m
• włoski: (1.1) zaffo m, cocchiume m

źródła: